wilk
wilk (poljski jezik)
[uredi]
izgovor:
prijevod:
imenica
- (1.1) vuk
sinonimi:
antonimi:
primjeri:
srodne riječi:
sintagma:
frazeologija:
- (1.1)[1] bajka o żelaznym wilku • bieżyć jako zgłodzony wilk na barana • chłop wre na szlachcica jako wilk na kozę • czuć wilka w życie • dzielić się jak wilk z owcą • głodny jak wilk • młody wilk • o wilku mowa • pasować jak wilk na pasterza • patrzeć wilkiem/spojrzeć wilkiem • poglądać jako wilk na owce • trzymać wilka za uszy • wilk morski • wilk w owczej skórze • wilkiem z oczu patrzy • zgoda z Niemcami jako wilkom z baranami
etimologija:
napomene:
Jednina:
- Nominativ: wilk
- Genitiv: wilka
- Dativ: wilkowi
- Akuzativ: wilka
- Instrumental: (z) wilkiem
- Lokativ: (o) wilku
- Vokativ: wilku
Množina:
- Nominativ: wilki
- Genitiv: wilków
- Dativ: wilkom
- Akuzativ: wilki
- Instrumental: (z) wilkami
- Lokativ: (o) wilkach
- Vokativ: wilki
Izvori
[uredi]- ↑ Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 84.