označivač
označivač (hrvatski jezik)
[uredi]| (1.1) | ||
| padež | jednina | množina |
|---|---|---|
| nominativ | označivač | označivače |
| genitiv | označivača | označivačâ |
| dativ | označivaču | označivačima |
| akuzativ | označivač | označivače |
| vokativ | označivaču | označivači |
| lokativ | označivaču | označivačima |
| instrumental | označivačem | označivačima |
izgovor:
definicija:
imenica, muški rod
- (1.1) Označivač je predmet koji se rabi kod obilježavanja prostora među stranicama u knjizi, obično radi toga da bi čitatelj označio gdje je stao s čitanjem, radi označavanja stranice na kojoj se nalazi zanimljivi podatak i t.d.. Može biti oblika vrpce koja je dijelom knjige, ali i oblika kakva samostalna predmeta.
sinonimi:
- (1.1) dočitnica, straničnik, štionik, knjižni označivač [1], knjižnik, listokaz, graničnik, obilježivač[2]
antonimi:
primjeri:
- (1.1) "Kada je časopis »Jezik« proveo natječaj za hrvatsku novotvorenicu kojom bi se zamijenio anglizam bookmark, među prijedlozima su bile riječi dočitnica, graničnik, knjižnik, listokaz, obilježivač, označivač, straničnik, štionik, no od svih je manje-više zaživjela riječ straničnik." [2]
srodne riječi:
sintagma:
frazeologija:
etimologija:
napomene: